ស្ដឹង
ជើង ដ ( កិ. វិ. ឬ គុ. ) ដែលសម្ដឹងខ្លួនឥតកម្រើក, ដែលសន្ធឹងស្ដឹង, ដែលមើលទៅឃើញស្ដឹង; ធំវែងស្ដឹង : ឈរស្ដឹង; ភ្នំវែងស្ដឹង ។
ជើង ដ ( ន. ) ប្រដាប់សម្រាប់សន្ធឹងសាច់សំពត់ឲ្យតឹងស្មើ ប្រើក្នុងការប៉ាក់, ដេរ : ស្ដឹងប៉ាក់, ឈើស្ដឹង ។
ជើង ដ ( កិ. ) លាតលាសន្ធឹងឲ្យតឹងដោយគ្រឿងរឹត : ស្ដឹងសាច់សំពត់ ។