ជើង ដ ( កិ. វិ. ) ជាក់ច្បាស់, ជាក់ស្បាន់; ដែលគួរស្ញែង : ធ្វើឲ្យឃើញស្ដែង ។ ស្ដែងស្ដាប់ ស្ដាប់ឮជាក់ (ព. កា.) ។ ស្ដែងស្ដេច ឬ ស្ដេចស្ដែង (ម. ព. ស្ដេច) ។
