( គុ. ) ដែល​មាន​សាច់​សណ្ឋាន​ដូច​ជា​ស្រទាប គឺ​ដែល​មាន​សំបក​នៅ​ក្នុង​សាច់​នាំ​ឲ្យ​សាច់​មិន​ជាប់​គ្នា : សាច់​ឈើ​ស្ទប ។ ប. ពាក្យ​សម្រាប់​និយាយ​ផ្សំ​ជាមួយ​នឹង​ពាក្យ អប ថា: អប​ស្ទប អប​ទប់​ទល់​ផ្សំ​ជាមួយ​គ្នា​ដូច​ជា​ស្រទប : ប្រែក​រទេះ​បាក់, ត្រូវ​រក​ឈើ​មក​អប​ស្ទប​វា​ ប្រើ​បណ្ណោះអាសន្ន​សិន​ទៅ ។