( គុ. ) ដែល​មិន​ពេញ, មិន​ល្មម, មិន​គ្រប់គ្រាន់; មិន​ទាន់​ដល់​កំណត់ : របស់​ស្ទើរ; ទុំ​ស្ទើរ ។ កិ. វិ. ដែល​មិន​ដាច់​ស្រេច, នៅ​រារែក : ស្ទើរ​ទៅ​ស្ទើរ​នៅ, ស្ទើរ​ថា​ស្ទើរ​ទេ ។ ស្ទើរ​ចិត្ត កិ. ឬ កិ. វិ. មិន​ល្មម​ដល់​ចិត្ត, តិច​នឹង​ចិត្ត ។ ស្ទើរ​ដៃ កិ. ឬ កិ. វិ. មិន​ពេញ​ដៃ, មិន​អស់​ពី​ដៃ។ ស្ទើរ​តែ ឬ ស្ទើរ​នឹង និ. រក​កល់​តែ​ឬ​រក​កល់​នឹង : ស្ទើរ​តែ​មិន​បាន, ស្ទើរ​នឹង​មិន​កើត ។ ស្ទើរ​ភ្លើង គុ. ឬ កិ. វិ. ដែល​មិន​ដល់​ភ្លើង : បាយ​ស្ទើរ​ភ្លើង; ដាំ​បាយ​ស្ទើរ​ភ្លើង ។ ព. ប្រ. ដែល​មិន​ដល់​កម្រិត, មិន​ពេញ​លេញ : ចំណេះ​ស្ទើរ​ភ្លើង; ប្រដៅ​ស្ទើរ​ភ្លើង, រៀន​ស្ទើរ​ភ្លើង ។ល។