ស្រកា
( ន. ) សំបកឬបន្ទះតូចៗ ស្ដើងៗ ខ្លីៗ ដែលស្រោបជាប់ពីក្រៅស្បែកត្រីពួកខ្លះឬពស់ជាដើម : ស្រកាត្រី, ស្រកាពស់ ។ ស្រកាពង្រូល ស្រកាសត្វពង្រូល (ធំៗក្រាស់ៗជាងស្រកាត្រីនិងពស់) ។ ត្រីស្រកា ត្រីដែលមានស្រកា ។ បែកស្រកា ប្រេះស្បែកបន្តិចៗជាក្រឡាៗ : ត្រូវខ្យល់ខែកត្តិកបែកស្រកាព្រោង, ស្គមបែកស្រកា ។
ព. សា. ( កិ. ) ច្រាស់យកស្រកាត្រីចេញ : យកត្រីទៅស្រកាឲ្យហើយទៅ ! (គួរនិយាយថា យកត្រីទៅច្រាស់ស្រកាឲ្យហើយទៅ !) ។