( កិ. ឬ គុ. ) ទញ់រញ់ញាត់ចុះក្រោម, រញ់ខាតប្រវែងប្រក្រតី : ធ្លាក់ពីលើចុងឈើស្រុញចង្កេះ, ទូលអង្ករធ្ងន់ស្រុញក ។ ស្រុញគំនិត ទញ់រញ់គំនិត ។ល។
