ស្វាត្រោស
ភិនភាគ៖ ក្បាល-ដងខ្លួន និងផ្នែកកន្ទុយមានពណ៌ចាស់ជាងផ្នែកចំហៀងនៃដងខ្លួនដែលមានពណ៌ភ្លឺរលោង។ កន្ទុយមានប្រវែង១/៣នៃប្រវែងក្បាល-ដងខ្លួន ហើយមានកន្ទុយកោងជាទម្ពក់បះនៅលើ។ នៅលើក្បាលមានក្រយ៉ៅពណ៌ត្នោតចាស់ ដែលមានរោមខ្លីបះត្រង់ៗមើលទៅរាងដូចមួកកាតិប។ នៅជុំវិញមុខមានរោមកញ្ចុំពណ៌ប្រផេះចាស់បះត្រង់ព័ទ្ធជុំវិញស្ទើរតែលុបបាត់ត្រចៀក។ ពណ៌ស្វាត្រោសប្រែប្រួលទៅតាមអាយុ និងភេទ។ ទម្ងន់ស្វាញីតិចជាងពាក់កណ្តាលនៃទម្ងន់ស្វាឈ្មោល។ ជាធម្មតាស្វាគ្រោសឈ្មោលជំទង់មានទម្ងន់ពី ១១-១៣,៥ គ.ក។ ជីវសាស្ត្រ៖ ស្វាត្រោសរស់នៅព្រៃស្រោង ព្រៃពាក់កណ្ដាលស្រោង និងព្រៃល្បោះជាហ្វូងពី ៥-៦ ឬអាចរហូតដល់ ៤០ក្បាល។ ហ្វូងរបស់វាមិនរស់នៅកន្លែងណាមួយពិតប្រាកដទេ វាតែងតែដើរគ្រប់ទិសទីពេញព្រៃ។ ចំណីរបស់វាមាន ផ្លែឈើ ផ្កាឈើ គ្រាប់ធញ្ញជាតិ និងសត្វល្អិត។ វារកចំណីនៅលើដើមឈើ និងលើដី។
រប៉ាយរស់នៅ៖ ស្វាត្រោសមានវត្តមានស្ទើរគ្រប់ទីកន្លែងទូទាំងតំបន់ព្រៃ នៃប្រទេសកម្ពុជាលើកលែងតែតំបន់ព្រៃលិចទឹកនៅជុំវិញបឹងទន្លេសាប វាក៏មានវត្តមាននៅប្រទេសឥណ្ឌាបង់ក្លាដេស ភូមា ថៃ ឥណ្ឌូចិន និងខេត្តយូណានប្រទេសចិនផងដែរ។
ស្ថានភាពអភិរក្ស៖ ស្វាត្រោសស្ថិតនៅក្នុងប្រទេសមានដោយបង្គួរ។ ប្រភេទនេះត្រូវបានចុះក្នុងបញ្ជីក្រហម IUCN (VU) ជាប្រភេទងាយរងគ្រោះនៅលើពិភពលោក។ ប្រភេទនេះកំពុងរងគ្រោះដោយសារ ការទាក់ចាប់ និងការបរបាញ់ ដើម្បីធ្វើអាជីវកម្ម៕