ហ
ហ ព្យញ្ជនៈ ទី ៣១ តាមលំដាប់ពួកព្យញ្ជនៈ ៣៣ តួ , ជាព្យញ្ជនៈទី ៦ ក្នុងសេសវគ្គឬអវគ្គសម្រាប់ប្រើក្នុងភាសាសំស្ក្រឹត , បាលីនិងភាសាខ្មែរ, ជាកណ្ឋជៈ មានសំឡេងកើតក្នុងក ។ តាមរបៀបព្យញ្ជនៈសម្រាប់ភាសាសំស្ក្រឹតជាព្យញ្ជនៈទី ៨ ក្នុងអវគ្គ ។ តួ ហ នេះខ្មែរប្រើសំឡេងពីរគឺ ហ និង ហ៊ ។ ខ្មែរប្រើផ្សំ ហ រួមជាមួយនឹងព្យញ្ជនៈឯទៀតបានតាមគួរដល់ការផ្សំប្រើគឺ ណ, ន, ល, វ, ផ្សំជា ណ្ហ , ហ្ន, ហ្ម, ល្ហ, ហ្ល, ហ្វ ។ ណ្ហ និង ល្ហ ចេញសំឡេងជាមួយនឹង ណ, ល ដូចជា ណ្ហើយ , ណ្ហើយចុះ ; ផ្លែល្ហុង , ស្វាយល្ហួត ជាដើម ។ ហ្ន គ្រាន់តែនាំតួ ន ឲ្យមានសំឡេងខ្ពស់ខុសពីប្រក្រតីដើម : អ្វីហ្ន ! , អ្នកណាហ្ន ! ។ កាលបើឲ្យ ហ្ន មានសំឡេងខ្ពស់ស្រួចឡើងទៀត ត្រូវដាក់កាកបាទ (៎ ) នេះពីលើផង : អ្វីហ្ន៎ ! , អើហ្ន៎ ! ល្អណាស់ហ្ន៎ ! ។ ហ្នឹងហើយ , មិនមែនហ្នឹងទេ មានសំឡេងចុះក្រោមមកខាងបំពង់ក ។ ហ្ម មិនប្រើសំឡេងខ្ពស់ទេ គ្រាន់តែនាំ ម ឲ្យមានសំឡេងជា ម៉ មិនបាច់ដាក់មូសិកទន្ត (៉ ) នេះប៉ុណ្ណោះ , ដូចជា ពេទ្យហ្ម , ហ្មដំរី , ចុតហ្មាយ , ហ្មត់ចត់ ជាដើម ។ ហ្ល ក៏ដែរគ្រាន់តែនាំ ល ឲ្យជា ល៉ ប៉ុណ្ណោះ , ដូចជា ហ្លួង, ទាំងហ្លាយ . . . ។ ហ្វ មានសំឡេងដូចអក្សរ F បារាំងសែស , ដូចជា ហ្វឹកហ្វឺន, ហ្វឹកហាត់ , ហ្វូងគោ . . . ; ឬភាសាបរទេស, ដូចជា ហ្វ្រង្ក Franc (ប្រាក់ហ្វ្រង្ក ), អាហ្វ្រិគ Afrique . . . ។ ហ អាចឲ្យប្រើដាក់ពីលើឬដាក់ពីក្រោមអក្សរឯទៀត បំបែរសំឡេងក៏បាន , ដូចជា អ្ហ , អ្ហ៊ ឧទាហរណ៍ : នែអ្ហ៊ឺ ប្រយ័ត្នភ្លើងអ្ហឺ ! ; អាអ្ហែង (អាឯង ) ; អ្ហែៈ អីអ៊ីចុះ ! (នែៈ អីអ៊ីចុះ ) ; មិនទៅទេអ្ហ៊ៃ ? (មិនទៅទេឬ ? ) . . . ។ ផ្សំជាមួយនឹងអក្សរឯទៀតក្រៅពីខាងលើនេះក៏បាន , ដូចជាស្ហែហ្វ Chef “នាយ” , ម៉ាស៊ីន Machine “គ្រឿងយន្ត” ; គ្ហារ ឬ ហ៊្គារ Gare “ស្ថានីយ៍អយស្ម័យយាន (រ៉ា )” ; គ្ហោម ឬ ហ្គោម Gomme “ជ័រលុប” . . . ។ បុរសឈ្មោះ ហ្សង់ Jean ; ស្ត្រីឈ្មោះ ហ្សាន Jeanne , ហ្សាន'ដារក៍ Jeanne D'arc ។ល។