ហ ព្យញ្ជនៈ ទី​ ៣១ តាម​លំដាប់​ពួក​ព្យញ្ជនៈ ៣៣ តួ , ជា​ព្យញ្ជនៈ​ទី ៦ ក្នុង​សេសវគ្គ​ឬ​អវគ្គ​សម្រាប់​ប្រើ​ក្នុង​ភាសា​សំស្ក្រឹត , បាលី​និង​ភាសា​ខ្មែរ, ជា​កណ្ឋជៈ មាន​សំឡេង​កើត​ក្នុង​ក ។ តាម​របៀប​ព្យញ្ជនៈ​សម្រាប់​ភាសា​សំស្ក្រឹត​ជា​ព្យញ្ជនៈ​ទី ៨ ក្នុង​អវគ្គ ។ តួ ហ នេះ​ខ្មែរ​ប្រើ​សំឡេង​ពីរ​គឺ ហ និង ហ៊ ។ ខ្មែរ​ប្រើ​ផ្សំ​ ហ រួម​ជា​មួយ​នឹង​ព្យញ្ជនៈ​ឯទៀត​បាន​តាម​គួរ​ដល់​ការ​ផ្សំ​ប្រើ​គឺ ណ, ន, ល, វ, ផ្សំ​ជា​ ណ្ហ , ហ្ន, ហ្ម, ល្ហ, ហ្ល, ហ្វ ។ ណ្ហ និង ល្ហ ចេញ​សំឡេង​ជា​មួយ​នឹង ណ, ល ដូច​ជា​ ណ្ហើយ , ណ្ហើយ​ចុះ ;​ ផ្លែ​ល្ហុង , ស្វាយ​ល្ហួត ជា​ដើម ។ ហ្ន គ្រាន់​តែ​នាំ​តួ ន ឲ្យ​មាន​សំឡេង​ខ្ពស់​ខុស​ពី​ប្រក្រតី​ដើម : អ្វី​ហ្ន ! , អ្នក​ណា​ហ្ន ! ។ កាល​បើ​ឲ្យ​ ហ្ន​ មាន​សំឡេង​ខ្ពស់​ស្រួច​ឡើង​ទៀត ត្រូវ​ដាក់​កាកបាទ (៎ ) នេះ​ពី​លើ​ផង : អ្វី​ហ្ន៎ ! , អើ​ហ្ន៎ ! ល្អ​ណាស់​ហ្ន៎ ! ។ ហ្នឹង​ហើយ , មិន​មែន​ហ្នឹង​ទេ មាន​សំឡេង​ចុះ​ក្រោម​មក​ខាង​បំពង់​ក ។ ហ្ម មិន​ប្រើ​សំឡេង​ខ្ពស់​ទេ គ្រាន់​តែ​នាំ ម ឲ្យ​មាន​សំឡេង​ជា ម៉ មិន​បាច់​ដាក់​មូសិកទន្ត (៉ ) នេះ​ប៉ុណ្ណោះ , ដូច​ជា ពេទ្យ​ហ្ម , ហ្ម​ដំរី , ចុតហ្មាយ , ហ្មត់ចត់ ជាដើម ។ ហ្ល ក៏​ដែរ​គ្រាន់​តែ​នាំ ល ឲ្យ​ជា​ ល៉ ប៉ុណ្ណោះ , ដូច​ជា ហ្លួង, ទាំងហ្លាយ . . . ។ ហ្វ មាន​សំឡេង​ដូច​អក្សរ F បារាំងសែស , ដូច​ជា ហ្វឹកហ្វឺន, ហ្វឹកហាត់ , ហ្វូងគោ . . . ;​ ឬ​ភាសា​បរទេស, ដូច​ជា ហ្វ្រង្ក Franc (ប្រាក់​ហ្វ្រង្ក ), អាហ្វ្រិគ Afrique . . . ។ ហ អាច​ឲ្យ​ប្រើ​ដាក់​ពី​លើ​ឬ​ដាក់​ពី​ក្រោម​អក្សរ​ឯទៀត បំបែរ​សំឡេង​ក៏​បាន , ដូច​ជា អ្ហ , អ្ហ៊ ឧទាហរណ៍ : នែ​អ្ហ៊ឺ ប្រយ័ត្ន​ភ្លើង​អ្ហឺ ! ;​ អា​អ្ហែង (អា​ឯង ) ;​ អ្ហែៈ អី​អ៊ីចុះ ! (នែៈ អី​អ៊ី​ចុះ ) ;​ មិន​ទៅ​ទេ​អ្ហ៊ៃ ? (មិន​ទៅ​ទេ​ឬ ? ) . . . ។ ផ្សំ​ជា​មួយ​នឹង​អក្សរ​ឯទៀត​ក្រៅ​ពី​ខាង​លើ​នេះ​ក៏​បាន , ដូច​ជា​ស្ហែហ្វ Chef “នាយ” , ម៉ាស៊ីន Machine “គ្រឿង​យន្ត” ;​ គ្ហារ ឬ ហ៊្គារ Gare “ស្ថានីយ៍​អយស្ម័យយាន (រ៉ា )” ;​ គ្ហោម ឬ ហ្គោម Gomme “ជ័រ​លុប” . . . ។ បុរស​ឈ្មោះ​ ហ្សង់ Jean ;​ ស្ត្រី​ឈ្មោះ ហ្សាន Jeanne , ហ្សាន'ដារក៍ Jeanne D'arc ។ល។