ហ័ត-ដៈចោ រ៉ក់ សំ. ( ន. ) (ហដ្ដ “ផ្សារ; ទី​លេង​មហោស្រព; ទី​ប្រជុំ​ជន” + ចោរក “អ្នក​លួច, អ្នក​ឆក់”) ចោរ​អ្នក​លួច​ឆក់​យក​អីវ៉ាន់​គេ​ក្នុង​ផ្សារ​ឬ​ក្នុង​ទី​តាំង​របស់​សម្ងាច​ឲ្យ​មហា​ជន​មើល (បើ​ស្រ្តី​ជា ហដ្ដ​ចោរិកា) ។ ព. កា. ថា : ហដ្ដ​ចោរក វា​រែង​លប​ឆក់ ទ្រព្យ​គេ​ឥត​ក្រែង ច្រើន​តែ​គេ​ចាប់ បាន​ខ្លួន​ពុំ​លែង ទ្រព្យ​ឆក់​ដាក់​ស្តែង ជា​ព័ស្តុ​នៅ​ដៃ ។ រួច​ពី​ជាប់​គុក នៅ​តែ​លុយ​លុក ឆក់​ទៀត​ទាំង​ថ្ងៃ ត្រូវ​កូន​ប្រុស​ស្រី ជៀស​កុំ​ប្រាស្រ័យ នឹង​ជន​ចង្រៃ នេះ​ដោយ​ដាច់​ខាត ។