ហទ័យ

ហទ័យ ឬ ហឫទ័យ , ហ្ឫទ័យ (ហៈទៃ ឬ ហៈរឹទៃ, ហ្រឹទៃ ) ន. (បា. ហទយ ;​ សំ. ហ្ឫទយ ) បេះដូង , ដួង​ចិត្ត, ចិត្ត ;​ ទ្រូង ។ រ. ស. ព្រះ​ហឫទ័យ ឬ ព្រះ​រាជ​ហឫទ័យ ។ បើ​រៀង​ភ្ជាប់​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ ត្រូវ​សរសេរ​ ហទយ អ. ថ. ហៈទៈយៈ , ដូច​ជា ហទយពិការ ឬ ហទយវិការ ពិការ​បេះដូង, ដំណើរ​ខូច​បេះដូង ។ ហទយរូប រូប​បេះដូង , តួ​បេះ​ដូង ។ ហទយរោគ រោគ​បេះដូង ;​ រោគ​ឈឺ​ចិត្ត ។ ហទយវត្ថុ លំនៅ​របស់​ចិត្ត (តួ​បេះដូង ) ។ល។