ហនេយ្យុំ (ហៈនៃ-យុង ) កិ. (បា. ) គប្បី​សម្លាប់ ។ ខ្មែរ​ប្រើ​ក្លាយ​ជា គុ. សំដៅ​សេចក្ដី​ថា “ដែល​ត្រូវ​តែ​ប្រហារ​ជីវិត​បង់” : ចោរ​ហនេយ្យុំ ចោរ​កំណាច​ដែល​ត្រូវ​តែ​សម្លាប់​ចោល (និយាយ​ក្លាយ​ឃ្លាត​តទៅ​ទៀត​ជា ចោរ​ហន្ទយុំ ក៏​មាន អ. ថ. ហ័ន-ទៈយុង ប៉ុន្តែ​បើ​ចង់​ឲ្យ​ត្រឹមត្រូវ​កុំ​ប្រើ​ ហន្ទយុំ គួរ​ប្រើ​ ហនេយ្យុំ វិញ ) ។