ហសនៈ
ហសនៈ (ហៈសៈន៉ៈ ) ន. (សំ. បា. ហសន ) សំណើច ; សេចក្ដីរីករាយ ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ សរសេរជា ហសន អ. ថ. ហៈសៈន៉ៈ , ដូចជា ហសនភាព ភាវៈសើច , ការសើចសប្បាយ ; ការរីករាយ ។ ហសនវិទ ឬ ហសនវិទូ អ្នកស្គាល់សូរសំណើច (អាចទាយបាន . . . ) ។ ហសនាការ (––ន៉ា–– ; សំ. បា. < ហសន + អាការ ) អាការនៃហសនៈ ។ ហសនោបាយ (––ន៉ោ–– ; សំ. បា. < ហសន + ឧបាយ ) ឧបាយនៃហសនៈ ; ការសើចជាឧបាយ , ជាកិច្ចកល ។ល។