ហសាភិប្រាយ (ហៈ–– ) ន. (សំ. < ហស ឬ ហស៑ “សើច ;​ រីករាយ” + អភិប្រាយ “បំណង ;​ ចំណង់ ;​ សេចក្ដី​ប្រាថ្នា” ;​ បា. ហសាធិប្បាយ < ហស + អធិប្បាយ ) ការ​នឹក​ចង់​សើច ;​ ការ​មាន​បំណង​ដើម្បី​សើច​លេង​សប្បាយ ;​ បំណង​ក្នុង​ការ​រីករាយ​សប្បាយ : បព្វជិត​មិន​គួរ​បណ្ដោយ​ចិត្ត​ឲ្យ​មាន​ហសាភិប្រាយ​ក្នុង​ពេល​ណា​មួយ​ឡើយ ។