ហសិត (ហៈសិត , បើ​រៀង​ភ្ជាប់​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ អ. ថ. ហៈសិ-តៈ ) កិ. (សំ. បា. ) សើច , សើច​ហើយ ;​ រីករាយ ។ គុ. ដែល​គួរ​ឲ្យ​សើច ;​ ដែល​គួរ​ឲ្យ​រីករាយ : ល្បែង​ហសិត ។ ន. សំណើច ;​ សេចក្ដី​រីករាយ ។ ហសិតភាព ភាវៈ​សើច ;​ ការ​សើច​សប្បាយ ;​ ការ​រីករាយ ។ ហសិតុប្បាទចិត្ត (ហៈសិ-តុប-ប៉ាទៈចិត ;​ បា. < ហសិត + ឧប្បាទ “កើត, កើត​ឡើង” + ចិត្ត ) ចិត្ត​ដែល​នាំ​ឲ្យ​កើត​សំណើច , ឲ្យ​ញញឹម ឬ​ឲ្យ​កើត​សេចក្ដី​រីករាយ (ព. អ. ) ។ល។