ហាយនៈ
ហាយនៈ (––យៈនៈ ) ន. (សំ. បា. ហាយន ) ឆ្នាំ ។ សេចក្ដីវិនាស , សេចក្ដីសាបសូន្យ ; ដំណើរទ្រុឌទ្រោម : ការប្រព្រឹត្តអាក្រក់នាំឲ្យមានហាយនៈ ។ ព. ផ្ទ. វឌ្ឍនៈ ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ សរសេរជា ហាយន អ. ថ. ដូចជា ហាយនការណ៍ ហេតុនៃសេចក្ដីវិនាស, ហេតុដែលនាំឲ្យវិនាស ។ ហាយនធម៌ ធម៌គឺបែបបទដែលនាំឲ្យវិនាស ។ ហាយនភាព ភាវៈឬដំណើរនៃសេចក្ដីវិនាស ។ល។