ហាយនៈ (––យៈនៈ ) ន. (សំ. បា. ហាយន ) ឆ្នាំ ។ សេចក្ដី​វិនាស , សេចក្ដី​សាបសូន្យ ;​ ដំណើរ​ទ្រុឌទ្រោម : ការ​ប្រព្រឹត្ត​អាក្រក់​នាំ​ឲ្យ​មាន​ហាយនៈ ។ ព. ផ្ទ. វឌ្ឍនៈ ។ បើ​រៀង​ភ្ជាប់​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ សរសេរ​ជា ហាយន អ. ថ. ដូច​ជា ហាយនការណ៍ ហេតុ​នៃ​សេចក្ដី​វិនាស, ហេតុ​ដែល​នាំ​ឲ្យ​វិនាស ។ ហាយនធម៌ ធម៌​គឺ​បែបបទ​ដែល​នាំ​ឲ្យ​វិនាស ។ ហាយនភាព ភាវៈ​ឬ​ដំណើរ​នៃ​សេចក្ដី​វិនាស ។ល។

សូមមើលផងដែរ វឌ្ឍន វឌ្ឍនៈ