ហិត
ហិត កិ. (បា. ហិត “ស្រូបខ្យល់វែងៗ , ហឺត” ) ដាក់ច្រមុះជិតស្រូបឬស្រង់យ៉ាងស្រាលឲ្យដឹងក្លិន : ហិតផ្កា, ហិតក្លិន ។
ហិត
• ហិត (ហិ-តៈ ) ន. (សំ. បា. ) ផលប្រយោជន៍, ប្រយោជន៍ដ៏ល្អ ; សេចក្ដីសុខក្សេមក្សាន្ត ; ការទំនុកបម្រុងឬផ្ចុងផ្ដើម ; សំឡាញ់ភ្ងា ; . . . ។ ហិតករ ឬ ហិតការកៈ , ហិតការី , ហិតក្រឹត អ្នកធ្វើផលប្រយោជន៍ឲ្យ , អ្នកទំនុកបម្រុងឬផ្ចុងផ្ដើម (បើស្ត្រីជា ហិតការិកា , ហិតការិនី ) ។ ហិតពាក្យ ឬ ហិតវាចា សម្ដីមានផលប្រយោជន៍ ។ ហិតមិត្រ មិត្រអ្នកផ្ចុងផ្ដើមផលប្រយោជន៍ឲ្យ ។ ហិតវាទិន ឬ ហិតវាទី អ្នកដែលពេញចិត្តនិយាយតែអំពីការមានផលប្រយោជន៍ (បើស្ត្រីជាហិតវាទិនី ) ។ ហិតានុពន្ធិន ដែលទាក់ទងដោយផលប្រយោជន៍, ដែលនាំឲ្យមានផលប្រយោជន៍ ឬឲ្យមានសេចក្ដីសុខក្សេមក្សាន្ត ។ ហិតានុហិតប្រយោជន៍ ផលប្រយោជន៍តូចធំឬតិចច្រើន ។ ហិតេសី (បា. < ហិត + ឯឞិន៑ ) អ្នកស្វែងរកឬអ្នកត្រូវការផលប្រយោជន៍ (បើស្ត្រីជា ហិតេសិនី ) ។ល។