ហិរិ
បា.; សំ. ( ន. ) (ហ្រី) សេចក្ដីខ្មាសទុច្ចរិត, ខ្មាសអំពើអាក្រក់, ខ្មាសបាប : មនុស្សមានហិរិ ។ ហិរិនិសេធ អ្នកដែលឃាត់អំពើទុច្ចរិតបានដោយអំណាចហិរិ, អ្នកដែលទប់ចិត្តមិនធ្វើអំពើអាក្រក់ ព្រោះមានហិរិ (បើស្រ្តីជា ហិរិនិសេធា) ។ ហិរិមន្ត (--ម៉ន់) អ្នកមានហិរិ : មនុស្សហិរិមន្ត (បើស្រ្តីជាហិរិមតី ឬ --មន្តី) ។ ហិរិឱត្តប្បៈ ឬ ហិរោត្តប្បៈ (--ឱត-ត័ប-ប៉ៈ ឬ ហិរោត-ត័ប-ប៉ៈ) ហិរិ និង ឱត្តប្បៈ (សេចក្ដីខ្មាសបាបនិងសេចក្ដីខ្លាចបាប) : ហិរិឱត្តប្បៈជាធម៌សំខាន់របស់មនុស្ស ។ល។ ហិរី