( កិ. ) បរិភោគ​ភោជនាហារ (ស៊ី) ។ សម្តី​សម្រាប់​ហៅ​ការ​បរិភោគ​នៃ​មនុស្ស​ស្មើ​ភាព​នឹង​ខ្លួន​ឬ​តូច​ជាង​ខ្លួន ដោយ​សេចក្ដី​គួរ​សម, ជា​សម្តី​ខ្ពស់​ជាង​ពាក្យ អាស្រ័យ ទាប​ជាង​ពាក្យ ពិសា : អ្នក​ហូប​បាយ​ហើយ​ឬ​នៅ ?, ឯង​រាល់​គ្នា​ម៉េច​ក៏​មិន​នាំ​គ្នា​ហូប​បាយ​ឲ្យ​ហើយ​ពី​ថ្ងៃ​ពី​ភ្លឺ​ទៅ ?