( កិ. ) ទៅ​ឯ​អាកាស​ដោយ​កម្លាំង​ស្លាប​ជក់​ខ្យល់ : សត្វ​ហើរ​ព្រាត ។ រសាត់​ឡើង​ដោយ​កម្លាំង​ខ្យល់ : ស្លឹក​ឈើ​ហើរ ។ ឡើង​ទៅ​ឯ​អាកាស​ដោយ​ជក់​ខ្យល់ : ខ្លែង​ហើរ ។ ខ្ចរខ្ចាយ​ទៅ : សម្តី​ហើរ​តាម​ខ្យល់ សម្តី​ខ្ចរខ្ចាយ​វែង​ឆ្ងាយ​ទៅ ។ គុ. ដែល​លូត​វែង​ខ្ពស់​ឡើង (ចំពោះ​តែ​ទំពាំង) : ទំពាំង​ហើរ ។ ហោះ​ហើរ (ម. ព. ហោះ) ។

ព. ប្រ. ( គុ. ) ដែល​ថយ​ខ្សោយ​ព័ណ៌, សៅ​សម្បុរ​ព្រោះ​ត្រូវ​កម្តៅ​ថ្ងៃ​ជាដើម : សំពត់​ហើរ​ព័ណ៌ ។

( គុ. ) ពាក្យ​សាមញ្ញ​និយាយ​ក្លាយ​មក​ពី ហឹរ (ម. ព. នេះ) ។