ហេម៉ាទ្រិ សំ.;បា. ( ន. ) (< ហេម “មាស” + អទ្រិ “ភ្នំ”; ហេមទ្ទិ < ហេម + អទ្ទិ “ភ្នំ” = ភ្នំ​មាស) ហេមគិរី ឬ សុវណ្ណគិរី, សុព័ណ៌បព៌ត; (ភ្នំ​ព្រះ​សុមេរុ) ។ ឈ្មោះ​ប្រាសាទ​ថ្ម​បុរាណ​មួយ​ខ្ពស់​ត្រដឹម មាន​សណ្ឋាន​ស្រដៀង​និង​ភ្នំ​យ៉ាង​តូច នៅ​ក្នុង​កំពែង​មហា​នគរ (នគរ​ធំ) ខាង​ទិស​ប៉ែក​ពាយ័ព្យ​នៃ​ប្រាសាទ​បាយ័ន (ក្នុង​ខែត្រ​សៀមរាប) ។ ប្រាសាទ​ហេមាទ្រិ “ប្រាសាទ​ភ្នំ​មាស ឬ​ប្រាសាទ​សុមេរុ” នេះ ព្រះ​បាឧ​ទយាទិត្យ​វរ្ម័ន (មហា​ក្សត្រ​ខ្មែរ​ក្នុង​សម័យ​មហា​នគរ) ទ្រង់​ចាត់​ការ​ឲ្យ​កសាង ក្នុង​រវាង​សតវត្សរ៍ ទី ១៦ និង ទី ១៧ នៃ​ពុទ្ធ​សករាជ (ព. ស. ១៥៩២ ដល់ ១៦០៨); សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​ហៅ ប្រាសាទ​បាពួន។