ស. ( គុ. ឬ កិ. វិ. ) (ហ្មតចត អ. ថ. ហ្មុតចុត) ស្អាត, បរិសុទ្ធ, ប្រពៃ, ឥត​មន្ទិល; ត្រឹម​ត្រូវ; គ្រប់​គ្រាន់; ដែល​គួរ​ដល់​ការ : មនុស្ស​ហ្មត់ចត់, ចិត្ត​ហ្មត់ចត់, គំនិត​ហ្មត់ចត់; ធ្វើ​ការ​ហ្មត់ចត់, ចេះ​ហ្មត់ចត់ (សរសេរ​ជា ម៉ត់ចត់ ក៏​មាន តែ​មិន​សូវ​ប្រើ ច្រើន​ប្រើ​តាម​ប្រភព​ដើម​ថា ហ្មត់ចត់ នេះ​ឯង) ។