( កិ. វិ. ឬ គុ. ) ដែល​មាន​សូរ​ក្អុល​ៗ ឬ​គ្រលរ​មិន​ច្បាស់ ព្រោះ​អណ្ដាត​ធំ​ពេក​ឬ​ព្រោះ​ពិការ​អណ្ដាត, រឹង​អណ្តាត​ឬ​ក៏​ព្រោះ​និយាយ​ទាំង​កំពុង​មាន​អ្វី​នៅ​ពេញ​ក្នុង​មាត់ : និយាយ​ឡុល​ៗ; សម្ដី​ឡុល​ៗ ។