( កិ. ) ទៅ​ខាង​លើ, ទៅ​ពី​ក្រោម​ទៅ​លើ (ទីទៃ​ពី​ចុះ) : ឡើង​ជណ្តើរ ។ ស្ទុះ​ខ្ពស់​ទៅ​លើ : ខ្លែង​ឡើង ។ ចាប់​តោង​ជាន់​ប្រវា​ទៅ​លើ : ឡើង​ដើម​ឈើ, ឡើង​ត្នោត។ ចាប់​តោង​លូត​ទៅ​លើ : ម្លូ​ឡើង​ជន្លង់, សណ្តែក​ឡើង​ទ្រើង ។ ជន់​ចម្រើន​ទឹក​ខ្ពស់​ឬ​ជ្រៅ : ទឹក​ឡើង (ព. ផ្ទ. ទឹក​ស្រក)។ ប៉ោង​សាច់​ខ្ពស់​ជាង​ប្រក្រតី : នំ​អាកោ​ឡើង។ ស្ទុះ​ពី​ក្រោម​មក​លើ : ស្លេស្ម៍​ឡើង ។ ភ្ញាក់​ហើយ​ក្រោក​ពី​ដេក : ឡើង​ពី​ដេក (ព. សា.) ។ល។ ឡើង-ក ដែល​មាន​ក​និង​បូគ​ធំ : គោ​ឡង-ក ។ ឡើង​គណ (--គន់) ឡើង​គណៈ គឺ​ចូល​ទៅ​រក​លោក​ជា​កំណាន់​ខែត្រ​សាក​សួរ​ធម៌​វិន័យ (ចំពោះ​តែ​បព្វជិត​ក្នុង​កម្ពុជ​រដ្ឋ​សម័យ​ពី​ដើម) ។ ឡើង​ចាង ឬ​ឡើង​ចិត្ត​ឡើង​ចាង បាន​ចិត្ត​ទ្រើស​ឃ្នង, ទ្រនង់​មិន​សូវ​កោត​ក្រែង, មិន​សូវ​ស្ដាប់​បង្គាប់ : ថ្នម​កូន​ហួស​ពេក​ទាល់​តែ​ឡើង​ចាង​អស់; វា​ឡើង​ចិត្ត​ឡើង​ចាង​ច្រងេងច្រងាង​អស់​ទៅ​ហើយ ឥត​ស្ដាប់​បង្គាប់​ទេ !; មាតា​បិតា មិន​ស្ដី​មិន​ថា មិន​គិត​រាក់​ជ្រៅ បណ្ដោយ​ឲ្យ​កូន រហូត​ដល់​ចៅ ឡើង​ចាង​ឃោរឃៅ ប្រដៅ​អស់​កើត ។ ឡើង​ចិត្ត ឬ​ឡើង​ទឹក​ចិត្ត បាន​ចិត្ត ។ ឡើង​ជន្លង់ លតា​ជាតិ​ផ្សេង​ៗ​ដែល​វារ​តោង​ជន្លង់ : ម្លូ​ជា​ដំណាំ​ឡើង​ជន្លង់ ។ ឡើង​ជា ទៅ​ជា ។ ឡើង​ជោរ, ឡើង​ជំនោរ ឬ ឡើង​បញ្ជោរ រីករាយ​ព្រោះ​គេ​បញ្ជោរ ។ ឡើង​ឈរ ក្រោក​ឈរ (ព. សា.) ។ ឡើង​ដៃ មាន​សេចក្ដី​ចម្រើន, មាន​ស្រី​សួស្ដី, មាន​លាភ, មាន​យស...។ ឡើង​ឋាន​សួគ៌ ឬ ឡើង​សួគ៌ បាន​ទៅ​កើត​ឯ​ឋាន​សួគ៌; ទៅ​កាន់​ឋាន​សួគ៌ ។ ឡើង​ទឹក​មុខ ចេញ​ទឹក​មុខ : ឡើង​ទឹក​មុខ​ស្រស់​បំព្រង ។ ឡើង​ទ្រើង លតា​ជា​តិ​ផ្សេង​ៗ​ដែល​វារ​តោង​ទ្រើង : ដំណាំ​ឡើង​ទ្រើង ។ ឡើង​បាយ ចេញ​ពក​ស​ត្រង់​ប្រស្រី​មាន​សណ្ឋាន​ស្រដៀង​នឹង​គ្រាប់​បាយ : ភ្នែក​ឡើង​បាយ ។ ឡើង​បាយ​ស្រា ដែល​រលួយ​កខ្វក់​មាន​សណ្ឋាន​ស្រដៀង​នឹង​បាយ​ស្រា ។ ឡើង​បុណ្យ, ឡើង​បុណ្យ​ស័ក្តិ ឬ ឡើង​បុណ្យ​ឡើង​ស័ក្តិ លឿន​ងារ​ការ​ឬ​បណ្ដា​ស័ក្តិ​ពី​ថ្នាក់​ទាប​ទៅ​ថ្នាក់​ខ្ពស់ ឬ​ពី​ថ្នាក់​តូច​ទៅ​ថ្នាក់​ធំ ។ ឡើង​ផ្ទះ ឡើង​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ថ្មី ។ ឡើង​រាជ្យ (--រាច) បាន​ទី​ជា​ក្សត្រិយ៍​ទ្រង់​រាជ្យ, បាន​សោយ​រាជ្យ ។ ព. ប្រ. ឡើង​អំណាច​ដោយ​សេចក្ដី​ព្រហើន​យង់ឃ្នង (ហាក់​ដូច​ជា​បាន​សោយ​រាជ្យ) : ពួក​ពាល​ឡើង​រាជ្យ, ឧទ្ទាម​ឡើង​រាជ្យ ។ ឡើង​រាសី មាន​ស្រី​សួស្ដី ។ ឡើង​រោង តាំង​ពិធី​ពលី​ការ​គោរព​បូជា​ពួក​ខ្មោច​អារក្ស (ក្នុង​រោង​សង់​ថ្មី) តាម​កាល​កំណត់​ដែល​ត្រូវ​ធ្វើ ។ ឡើង​ស័ក ដែល​ចូល​ស៊ប់​ក្នុង​ស័ក​ឆ្នាំ​ថ្មី: ពារ​ឡើង​ស័ក ឬ ថ្ងៃ​ឡើង​ស័ក (ម. ព. សង្រ្កាន្ត និង ស័ក ផង) ។ ឡើង​សាច់ មាន​សាច់ (ធាត់​ជាង​ពី​ដើម) ។ ឡើង​សិរី ឬ ឡើង​ស្រី​សួស្ដី ស្រាប់​តែ​មាន​សិរី​ឬ​ស្រី​សួស្ដី​ជាង​ពី​មុន ។ ឡើង​សម្ដី បញ្ចេញ​សម្ដី​ឥត​ញញើត ។ ឡើង​អំណាច មាន​អំណាច​លើស​ពី​ប្រក្រតី​ដើម ។ ឡើង​អំនួត និយាយ​អួត​ខ្លួន​ហួស​ពី​ដំណើរ​ពិត ។ ឡើង​អ្នកតា ប្រជុំ​គ្នា​ធ្វើ​ពលី​ការ​បូជា​អ្នកតា ។ល។

( គុ. ) ដែល​ចេះ​តែ​ចម្រើន​ទៅ​ខាង​លើ : ខ្ពស់​ឡើង, ធំ​ឡើង, ល្អ​ឡើង; កាន់​តែ​ច្រើន​ឡើង; ដើរ​ឆាប់​ឡើង !