អៈកៈតៈ-- បា.; សំ. ( ន. ) (អក្ឫតវេទិន៑) អ្នកដែលមិនតបឬមិនគិតនឹងតបឧបការគុណគេ; បើស្ត្រីជា អកតវេទិនី ។ ព. ផ្ទ. កតវេទី, កតវេទិនី ។
