អ័ក-ខៈទស់ បា.; សំ. ( ន. ) (អក្សទឝ៌ក ឬ អក្សបាដក) អ្នកពិភាក្សាក្តី, អ្នកជំនុំក្តី, ចៅក្រម ។ អក្ខទស្សដ្ឋាន (អ័ក-ខៈទ័ស-ស័ត-ឋាន) ទីជំនុំក្តី, សាលាជំនុំ ។ អក្ខបាដក
