អក្ខធូត
អ័ក-ខៈ-- បា.; សំ. ( ន. ) (អក្ខធុត្ត; អក្សធូត៌) អក្ខទេវី ឬ ជូតការ, ជូតការី (បើស្ត្រីជា អក្ខធូតី ឬ --ធុត្តី) ។ ព. កា. ថា: ព្រះពុទ្ធត្រាស់ថា អក្ខធូតា ទោះប្រុសទោះស្រី រែងតែងលង់ខ្លួន ផ្ទួនដោយទុក្ខភ័យ វិនាសហិនហៃ ចង្រៃរួបរឹត ។ គួរសាធុជន តាំងចិត្តឲ្យឆ្ងន់ ក្រាស់ដោយការគិត ឲ្យស្គាល់រាក់ជ្រៅ ក្នុងមួយជីវិត ជនស្លាប់គំនិត រមែងរងទុក្ខ ។ ឬ មួយបែបទៀតថា : រីធូតមានបី មួយអ្នកលេងស្រី មួយអ្នកលេងស្រា មួយអ្នកប្រព្រឹត្ត អំពើពាលា លេងស៊ីសងគ្នា ហៅអក្ខធូត ។