អគុណ
អៈ-- សំ. បា. ( ន. ) សភាពមិនមែនជាគុណ (ទោស) ។ ព. កា. ថា : រីជនពាលស៊ុន ពុំស្គាល់អគុណ ថាគួរចៀសវាង ចេះតែប្រព្រឹត្ត តាមចិត្តពុំរាង ជីកគាស់រំលាង រំលើងឫសគល់ ។ ទោះប្រាជ្ញប្រាយប្រាប់ នៅតែពុំស្ដាប់ ងងឹតងងល់ ងងើលចចើង ឡើងចាងឥតយល់ ធម៌ព្រះទសពល ស្រោចស្រង់ពុំរួច ។ អគុណកថា ឬ --វាទ (--នៈ--) សម្ដីដែលជាទោស ។ អគុណភាព (--នៈភាប) ភាវៈឬដំណើរជាទោស ។ល។