អគ្នន្យុត្បាត
អ័ក-គ្ន័ន-យុត-ត្បាត សំ. ( ន. ) (< អគ្និ “ភ្លើង” + អន្យ “ដទៃ” + ឧត្បាត “ការធ្លាក់ចុះ”) ភ្លើងដែលធ្លាក់ចុះពីអាកាស; ថ្មអាចម៍ផ្កាយ, ឧក្កាបាត, កេតុធ្លាក (បារ. Aérolithe) ។ ព. កា. សម្រាប់កវីប្រើតាមត្រូវការ អគ្នន្យុត្បាត យូរៗឃ្លាតៗ កើតមានម្តងៗ ចាស់ទុំប្រាប់ថា គួរអស់ជនផង កុំភ័យកុំផ្សង ព្រោះធម្មតាទេ ។