អគ្នន្យ័ស្រ្ត
អ័ក-គ្ន័ន-យ័ស សំ. ( ន. ) (< អគ្និ “ភ្លើង” + អន្យ “ដទៃ” + អស្រ្ត “អាវុធ”) កាំភ្លើង ។ សម្រាប់ប្រើតែក្នុងកាព្យ តាមដោយពួកកវីត្រូវការប្រើ, ដូចជាកាព្យថា : រីអគ្នន្យ័ស្រ្ត ជាគ្រឿងប្រើប្រាស់ សម្រាប់ការពារ ស្រុកទេសខ្លួនប្រាណ កើតមានដោយសារ ពួកជនបរិវារ រដ្ឋរាជ្យផ្តួចផ្តើម ។ ប្រសិនបើមនុស្ស ទាំងស្រីទាំងប្រុស មានចិត្តជោកសើម ដោយទឹកមេត្តា រាល់តែដង្ហើម អ្នកណានឹងផ្តើម បង្កើតធ្វើអ្វីៗ ។ អគ្នន្យ័ស្រ្តមាន ព្រោះក្តីឈ្លានពាន នៃជនប្រុសស្រី ដែលដាច់មេត្តាករុណាពិសី នៅនាលោកីយ៍ ទើបមានគ្រឿងនេះ ។