បា.; សំ. ( ន. ) (អង្កុឝ ឬ អង្កុឝស៑) កង្វេរ (ខ្មែរ​ប្រើ​ជា រ. ស.) : ព្រះ​អង្កុស (សម្រាប់​ព្រះ​រាជា​សម័យ​បុរាណ​ដែល​គង់​ព្រះ​ទីន័ង​គជេន្រ្ទ​ចូល​កាន់​សង្រ្គាម) ។