អង់-គុ-លៈ សំ. បា. ( ន. ) (អង្គុល) ម្រាមដៃ; ធ្នាប់ (អង្គុលី) ។ ឈ្មោះមាត្រារង្វាស់ប្រមាណ ៧ ធញ្ញមាស : ប្រមាណ ១២ អង្គុលៈ ជាមួយវិទត្ថិ; ហៅ អង្គុលី ក៏បាន (ម. ព. លិក្ខា ឬ លិក្សា ទៀតផង) ។