រីកអព្ពូត

ខ្មែរ

កែប្រែ

[ អ័ត ] បា.; សំ. ( ន. ) (អថ៌) ប្រយោជន៍; សេចក្ដី; សេចក្ដី​ពន្យល់; ពាក្យ​ប្រែ​ស្រាយ; សេចក្ដី​ចម្រើន; គតិ; រឿង, ហេតុ, ការណ៍; ដំណើរ; ផល; ផល​ប្រយោជន៍; បំណង; សេចក្ដី​ប្រាថ្នា; ទ្រព្យ, សម្បត្តិ; របស់; វត្ថុ; អីវ៉ាន់; កិច្ច, កិច្ច​ការ; ធុរៈ, រវល់;... ។ ស្គាល់​អត្ថ ស្គាល់​ដំណើរ; ស្គាល់​សេចក្ដី ។ រៀន​អត្ថ រៀន​សេចក្ដី​អធិប្បាយ, រៀន​អដ្ឋ​កថា ។ ព. សា. រៀន​ប្រែ​បាលី ។ ចេះ​អត្ថ​ប្រែ (ព. សា.) ចេះ​ប្រែ​ស្រាយ​អធិប្បាយ​សេចក្ដី​ចេញ​ពី​បាលី​បាន ។ បើ​រៀង​ភ្ជាប់​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ អ. ថ. អ័ត-ថៈ, ដូច​ជា អត្ថ​កាម អ្នក​មាន​បំណង​ល្អ; អ្នក​ចង់​ឲ្យ​មាន​សេចក្ដី​ចម្រើន; អ្នក​ផ្គង​ដំណើរ​ការណ៍​សំដៅ​ផល​ប្រយោជន៍ ។

  1. អត្ថ​កោវិទ អ្នក​ឈ្លាស​ឬ​ជំនាញ​ក្នុង​អត្ថ ។
  2. អត្ថ​គវេសនា (--គៈវេសៈន៉ា) ការ​ស្វែង​រក​ប្រយោជន៍​ឬ​រក​ទ្រព្យ ។
  3. អត្ថ​គ្រឹះ ផ្ទះ​ដាក់​អីវ៉ាន់, ឃ្លាំង​ដាក់​របស់ ។
  4. អត្ថ​ចរិយា ការ​ប្រព្រឹត្ត​ឲ្យ​ខ្លួន​កើត​ផល​ប្រយោជន៍​ឬ​ឲ្យ​កើត​សេចក្ដី​ចម្រើន ។
  5. អត្ថ​ចិន្តា គំនិត​គិត​ឲ្យ​មាន​ប្រយោជន៍​ឬ​ឲ្យ​មាន​សេចក្ដី​ចម្រើន, ឲ្យ​កើត​ទ្រព្យ ។
  6. អត្ថញ្ញុតា ការ​ស្គាល់​ផល​របស់​ហេតុ ។
  7. អត្ថញ្ញូ អ្នក​ស្គាល់​ផល​របស់​ហេតុ ។
  8. អត្ថ​ទាន ការ​ឲ្យ​ប្រយោជន៍ ។
  9. អត្ថ​ទោស ដំណើរ​ខុស​សេចក្ដី​ឬ​ខុស​បំណង ។
  10. អត្ថ​ន័យ ការ​ពន្យល់​សេចក្ដី, ការ​រាយ​រាប់​ពី​លក្ខណៈ​នៃ​វត្ថុ​ផ្សេង​ៗ : តាម​អត្ថ​ន័យ​នេះ; ពាក្យ​នេះ​មាន​អត្ថ​ន័យ​យ៉ាង​ណា ? ។
  11. អត្ថ​បដិរូប (បា. អត្ថ “សេចក្ដី, ន័យ” + បដិរូប > អត្ថប្បដិរូប “ប្រដូច, ប្រៀប​ធៀប”) សេចក្ដី​ប្រៀប​ធៀប, ន័យ​ប្រដូច គឺ​ន័យ​របស់​ពាក្យ​ដែល​បង្វិល​បញ្ចៀស​ពី​ន័យ​ត្រង់​ៗ ដូច​ជា​ពាក្យ​ថា “ស៊ី” តាម​អត្ថានុរូប គឺ​ន័យ​ត្រង់​ៗ​ទៅ​តាម​ដំណើរ​ដើម​ថា “បរិភោគ​ភោជនាហារ” តែ​បើ​គេ​យក​ទៅ​ប្រើ​ជា​សេចក្ដី​ប្រៀប​ប្រដូច​វិញ បែរ​ជា​មាន​ន័យ​ផ្សេង​ពី​ន័យ​ដើម ដូច​ជា “ស៊ី​គ្នា” គឺ​សម​គ្នា, ត្រូវ​គ្នា, “ស៊ី​ថ្លៃ” គឺ​យក​តម្លៃ​ច្រើន ។ “ស៊ី​ថោក” គឺ​យក​តម្លៃ​ថោក យ៉ាង​នេះ​ជាដើម ហៅ​ថា អត្ថ​បដិរូប (គួរ​ប្រើ​ជា​អត្ថប្បដិរូប) ។ ព. ផ្ទ. អត្ថានុរូប ។
  12. អត្ថ​បតី (--ប៉ៈដី) ម្ចាស់​ទ្រព្យ; អ្នក​មាន​ទ្រព្យ​ច្រើន ។
  13. អត្ថ​បទ សេចក្ដី​អធិប្បាយ​នៃ​រឿង​អ្វី​នីមួយ​ៗ; សេចក្ដី​ជា​ខ្លឹម​សារ​របស់​អ្នក​និពន្ធ; សេចក្ដី​ដែល​ចុះ​ផ្សាយ​ក្នុង​សារ​ពត៌មាន​ផ្សេង​ៗ ។
  14. អត្ថប្បយោគ (អ័ត-ថ័ប-ប៉ៈយោក) ឬ --ប្រយោគ ការ​ចាយ​ទ្រព្យ​ឲ្យ​កើត​ប្រយោជន៍ ។
  15. អត្ថ​ប្រយោជន៍ (អ័ត-ថៈ--) អ្វី​ៗ​ដែល​មាន​ផល​ប្រយោជន៍, ប្រយោជន៍​ដែល​គួរ​ប្រាថ្នា, គួរ​ចង់​បាន ។
  16. អត្ថ​រស (--រស់) ដំណើរ​សេចក្ដី ។
  17. អត្ថ​រូប រូប​សេចក្ដី ។
  18. អត្ថ​លាភ ការ​បាន​ប្រយោជន៍; ការ​បាន​ទ្រព្យ ។
  19. អត្ថ​វណ្ណនា ការ​ពន្យល់​សេចក្ដី, អដ្ឋ​កថា ។
  20. អត្ថ​វិជ្ជាអត្ថសាស្រ្ត វិជ្ជា​ឬ​សាស្រ្ត​សម្រាប់​រៀន​ឲ្យ​ស្គាល់​កិច្ច​ការ​ចិញ្ចឹម​ជីវិត និង​ការ​គ្រប់គ្រង​ស្រុក​ទេស ។
  21. អត្ថ​វិញ្ញាបនី (--ប៉ៈន៉ី) សម្ដី​បញ្ជាក់​សេចក្ដី ។
  22. អត្ថ​វិនាស ការ​ខូច​ប្រយោជន៍ ។
  23. អត្ថ​វិនិច្ឆ័យ ការ​កាត់​សេចក្ដី ។
  24. អត្ថ​វិបត្តិអត្ថវិប័ទ វិបត្ថិ​សេចក្ដី ឬ វិប័ទ​ប្រយោជន៍ ។
  25. អត្ថ​សង្គហៈ, អត្ថសង្រ្គោះអត្ថសន្និច័យ ការ​ប្រមូល​ឬ​សន្សំ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ ។
  26. អត្ថ​សម្ពន្ធ ការ​ត្រូវ​បាន​ទ្រព្យ​សម្បាច់ ។
  27. អត្ថ​សម្ពន្ធិនអត្ថសម្ពន្ធី អ្នក​ដែល​ត្រូវ​បាន​ទ្រព្យ​សម្បាច់ (បើ​ស្ត្រី​ជា អត្ថ​សម្ពន្ធិនី) ។
  28. អត្ថ​សាធក (--ធៈកៈ ឬ--ធក់) អ្នក​សម្រេច​សេចក្ដី; អ្នក​ដែល​បាន​សម្រេច​ផល​ប្រយោជន៍ (បើ​ស្ត្រី​ជា អត្ថ​សាធិកា) ។
  29. អត្ថ​សិរី សិរី​ជា​ទ្រព្យ; ទ្រព្យ​មាន​សិរី; ការ​មាន​ទ្រព្យ​ស្តុកស្តម្ភ ។
  30. អត្ថាធិប្បាយ (បា. អត្ថ + អធិប្បាយ) អធិប្បាយ​សេចក្ដី ។
  31. អត្ថានុរូប (បា. អត្ថ “ន័យ, សេចក្ដី” + អនុរូប “សម​ទៅ​តាម, ត្រូវ​តាម​ទំនង”) ន័យ​របស់​ពាក្យ​ដែល​សម​ទៅ​តាម​សេចក្ដី, ន័យ​របស់​ពាក្យ​ត្រង់​ៗ, ន័យ​ដែល​មិន​បង្វិល​បញ្ចៀស​ខុស​ឃ្លាត​ចាក​សេចក្ដី​ដើម គឺ​ពាក្យ​ដែល​មិន​ប្រើ​ជា​សេចក្ដី​ប្រៀប​ប្រដូច ។
  32. អត្ថ​បដិរូប ពាក្យ​ផ្ទុយ ។ល។