អម្រស់
អំ-រ៉ស់ ( ន. ) របរ, មុខការរបរ (សម្រាប់ចិញ្ចឹមជីវិត) : មនុស្សណែលណោលឥតអម្រស់ ។ អម្រស់អម្រ (ម. ព. អម្រ); ព. កា. ថា: អម្រស់អម្រ បំបាត់ទ័លក្រ មិនឲ្យឡើងចាង ទោះបីអ្នកដែល តិចព្រេងសំណាង ក៏គង់មានអាង អម្រស់អម្រ ។ មនុស្សដេកផ្សងព្រេង កណ្តោច-កណ្តែង ត្អូញត្អែរថាក្រ ដូចរាជសីហ៍ ហាមាត់ច្រហ ឲ្យម្រឹគបោលស្រ ចូលមាត់នឹងស៊ី ។