អលិង្គ
អៈលិង ឬ- -លឹង សំ. បា. ( គុ. ឬ ន. ) ដែលមិនប្រាកដជាលិង្គអ្វី; ដែលមិនមានគ្រឿងសម្គាល់ ។ សព្ទដែលឥតភេទ គឺសព្ទដែលមិនមែនជាភេទប្រុស, ភេទស្រីឬភេទខ្ទើយឡើយ : និបាតសព្ទទាំងអស់ ដូចពាក្យថា ផង, ក្តី, ក៏ដោយ, ដែរ, ទោះ, ទោះបី, បើ ជាដើម ជា អលិង្គ (ព. វ. សំ. បា.)។ សម្រាប់ភាសាខ្មែរ, ពាក្យថា បង, ប្អូន, កូន, ចៅ, សេះ, ដំរី ជាដើមជា អលិង្គ ព្រោះពុំទាន់ប្រាកដជាភេទអ្វីនៅឡើយ, លុះតែមានពាក្យថា ប្រុស, ស្រី, ឈ្មោល, ញី មកផ្សំផង ទើបប្រាកដថាជា បុំលិង្គ ឬ ឥត្ថីលិង្គ សម្រាប់ជាតិលិង្គ (ព. វ.) ។