អស្ចារ្យ

អានថា (អស់-ចា) គុណសព្ទ (សំ. ក្ល., សំ. អាឝ្ចយ៌, បា. អច្ឆរិយ) ដែលគួរស្ងើចក្រៃពេក, ដែលគួរទះដៃស្ងើចសរសើរ; ដែលគួរស្ងែងក្រៃពេក ហេតុអស្ចារ្យ, រឿងអស្ចារ្យ (ម. ព. អច្ឆរិយ ផង) ។ ខ្មែរប្រើជា ន. ផងក៏មាន "ហេតុឬដំណើរដែលគួរស្ងើចក្រៃពេក, ..." មានអស្ចារ្យ, ឥតមានអស្ចារ្យអ្វីប៉ុន្មានទេ ។ ព. ផ្ទ. អនស្ចារ្យ ។