( គុ. ឬ កិ. វិ. ) ទ្រហឹង, កងរំពង, គឹកកង : សូរមាត់អឺងកង; លាន់ឮអឺងកង, ស្រែកអឺងកង (និយាយថា អឹងកង ក៏មាន ប៉ុន្តែ ម. ប្រ.) ។
