( គុ. ឬ កិ. វិ. ) ទ្រហឹង, កង​រំពង, គឹកកង : សូរ​មាត់​អឺងកង; លាន់​ឮ​អឺងកង, ស្រែក​អឺងកង (និយាយ​ថា អឹងកង ក៏​មាន ប៉ុន្តែ ម. ប្រ.) ។