អំបោះ
( ន. ) សរសៃសំឡីដែលរវៃរួចហើយ មានប្រវែងវែងៗ សម្រាប់ត្បាញសំពត់ជាដើម : អំបោះឆៅ, សំពត់អំបោះ ។ អំបោះភ្លុក (ម. ព. ភ្លុក) ។ ព. ទ. បុ. ហុចអំបោះស្រណោះដៃ ឲ្យអ្វីៗមាននំចំណីជាដើមទៅអ្នកដទៃ ដោយមានសង្ឃឹមថាគេនឹងឲ្យអ្វីៗតបមកវិញពុំខាន (ឲ្យដោយសម្លឹងប្រយោជន៍ភ្លាមៗ) ។