ឥស្សរ
អ៊ិស-សៈរ៉ៈ បា.; សំ. ( គុ. ឬ ន. ) (ឥស្សរ; ឦឝ្វរ) ឥសូរ ។ ឥស្សរចិត្ត (បា. ស.) ដំណើរស្រេចនឹងចិត្ត ។ ឥស្សរជន ឬ--បុគ្គល ជនឬបុគ្គលជាឥស្សរៈ (អ្នកធំ) ។ ឥស្សរភាព ភាពនៃអ្នកធំ; ភាវៈជាឥស្សរៈ ។ ឥស្សរសព្ទ សព្ទឬពាក្យសម្រាប់និយាយទៅរកឥស្សរជន (ដូចជា ខ្ញុំប្របាទ, ប្របាទម្ចាស់ ជាដើម) ។ ឥស្សរាធិបតី អធិបតីនៃពួកឥស្សរជន ។ ឥស្សរានុភាព អានុភាពនៃអ្នកធំ ។ល។ ឥស្សរៈ