អ៊ុច-ឆេទៈ   សំ. បា.  ( ន. )  ការ​កាត់​ផ្តាច់; ដំណើរ​ដាច់​សូន្យ ។ ឧច្ឆេទ​ទិដ្ឋិ ការ​យល់​ឃើញ​ថា​មនុស្ស​សត្វ​ទាំងអស់​សុទ្ធ​តែ​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ​សូន្យ​លែង​កើត​ទៀត (ព. ពុ. រាប់​ចូល​ក្នុង​ពួក​មិច្ឆា​ទិដ្ឋិ​មាន​ទោស​ធ្ងន់) ។ ឧច្ឆេទ​វាទ សម្ដី​និយាយ​ផ្តាច់​ឬ​និយាយ​ដាច់​ស្រេច, សំដី​មិន​ពាំ​ត្រណោត ។ ព. ពុ. សំដី​និយាយ​ប្រកាន់​ឧច្ឆេទ​ទិដ្ឋិ ។ ឧច្ឆេទ​វាទិន ឬ--វាទី អ្នក​ដែល​និយាយ​មិន​ពាំ​ត្រណោត ។ ព. ពុ. អ្នក​ដែល​និយាយ​ប្រកាន់​ឧច្ឆេទ​ទិដ្ឋិ (បើ​ស្ត្រី​ជា ឧច្ឆេទ​វាទិនី) ។ ឧច្ឆេទ​សម្មាន (--ស័ម-ម៉ាន) អ្នក​ដែល​ដាច់​សេចក្ដី​រាប់​អាន​គ្នា គឺ​អ្នក​ដែល​ធ្លាប់​តែ​រាប់​អាន​គ្នា​ហើយ​បែរ​ជា​លែង​រាប់​អាន​គ្នា​ទៅ​វិញ (បើ​ស្ត្រី​ជា ឧច្ឆេទ​សម្មានា) ។ ឧច្ឆេទ​សម្មាន​ភាព ដំណើរ​ដាច់​សេចក្ដី​រាប់​អាន​គ្នា ។ល។