អ៊ុត-ធ សំ. បា. ( ន. ) (ឧទ្ធរណ) ការ​រើ​ឡើង; ការ​រើ​សើ, ការ​រើ​ធ្វើ​ជា​ថ្មី​ទៀត ។ ខ្មែរ​ប្រើ​ពាក្យ​នេះ​ជា​ឈ្មោះ​សាលា​ឬ​សាល​តុលាការ​ទី ២ សម្រាប់​រើ​ជំនុំ​ជម្រះ​អធិករណ៍​ដែល​គូ​ក្តី​ម្ខាង​ពុំ​សុខ​ចិត្ត​នឹង​សេចក្ដី​វិនិច្ឆ័យ​នៃ​ចៅក្រម​សាលា​ដំបូង ហើយ​ប្តឹង​សុំ​ឲ្យ​រើ​ជំនុំ​កាត់​សេចក្ដី​ម្តង​ទៀត : សាលា​ឧទ្ធរណ៍, ប្តឹង​ឧទ្ធរណ៍ ។ ប្រើ​ជា កិ. ក៏​មាន “សើ​រើ, រើ​ប្តឹង​ជា​ថ្មី​ទៀត” : សុំ​ឧទ្ធរណ៍​ទៀត ។ (ព. កា.) : សាលា​ដំបូង​វិនិច្ឆ័យ កាត់​ក្តី​ត្រឹមត្រូវ​ដោយ​យុត្តិធម៌ ប៉ុន្តែ​អ្នក​ចាញ់​ឡើង​ឧទ្ធរណ៍ នាំ​វរ​ឲ្យ​ខូច​ឈ្មោះ​ចៅក្រម ។ ឧទ្ធរណ៍​រើ​សើ​ជម្រះ​ទៅ ឃើញ​នៅ​ដូច​មុន​ឥត​ច្រឡំ ប៉ុន្តែ​អ្នក​ក្តី​ថា​ពុំ​សម ក៏​ខំ​ឡើង​សាល​វិនិច្ឆ័យ ។