អ៊ុប៉ៈការ សំ. បា. ( ន. ) (ឧបការ) ការ​ទំនុក​បម្រុង, ការ​ផ្គត់ផ្គង់, ការ​ផ្ចុងផ្តើម; ការ​អនុលោម​តាម; ប្រយោជន៍, គុណ​ប្រយោជន៍ : មាតា​បិតា​មាន​ឧបការៈ​ច្រើន​ចំពោះ​បុត្រ​ធីតា​ៗ ត្រូវ​ធ្វើ​បដិការៈ​ចំពោះ​មាតា​បិតា​វិញ។ បើ​រៀង​ភ្ជាប់​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ អ. ថ. អ៊ុប៉-ការៈ, ដូច​ជា ឧបការ​កិច្ច ឬ --ក្រឹត្យ កិច្ច​ទំនុក​បម្រុង ។ ឧបការ​គុណ គុណ​ដែល​មាន​ព្រោះ​បាន​ទំនុក​បម្រុង (ហៅ គុណូបការៈ ក៏​បាន) ។ ឧបការ​ធម្ម ឬ --ធម៌ ធម៌​ជា​ឧបការៈ, ធម៌​មាន​គុណ​ប្រយោជន៍ ។ល។ ឧបការៈ