ឧបការី
អ៊ុប៉ៈការ៉ី បា.; សំ. ( ន. ) (ឧបការិន៑) អ្នកទំនុកបម្រុង, អ្នកផ្គត់ផ្គង់ឬផ្ចុងផ្តើម (បើស្ត្រីជា ឧបការិណី ឬ ឧបការិនី) ។ ព. កា. ថា : ឧបការី ឧបការិណី គួរជនកុំធ្លោយ បំភ្លេចគុណគេ ក្រែងខ្លួននឹងខ្សោយ ត្រូវធ្វើអំណោយ តបគុណគេវិញ ។ អ្នកលុបគុណគេ កន្តើយធ្វេសទ្វេពុំដែលចំណេញ ច្រើនតែហិនហោច ទ្រព្យធនប្រាសចេញ ទើបនឹកទន្ទេញ ដោយក្តីស្តាយក្រោយ ។