អ៊ុប៉ៈ-- សំ. បា. ( ន. ) អ្នក​ដែល​ចូល​នៅ​អែប​អាង​ចិញ្ចឹម​ជីវិត​ដោយសារ​គេ​ឲ្យ​ទទេ​ៗ : ពួក​ឧបជីវិក; បើ​ស្ត្រី​ជា ឧបជីវិកា (ម. ព. ឧបជីវិន ផង)។ បព្វជិត​ឧបជីវិក ឬ ឧបជីវិក​បព្វជិត (--កៈ--) អ្នក​ដែល​បួស​ក្នុង​សាសនា​គ្រាន់​តែ​ចិញ្ចឹម​ជីវិត​ប៉ុណ្ណោះ ពុំ​គិត​ដល់​ការ​ខុស​ត្រូវ​តាម​ច្បាប់​សាសនា​ឡើយ ។ ឧបជីវិកា​បព្វជ្ជា ការ​បួស​ព្រោះ​ឃើញ​ទំនង​ងាយ​ចិញ្ចឹម​ជីវិត ។ (ព. កា.) : ឧបជីវិក រាល់​ពេល​បាយ​ទឹក គិត​តែ​ពោះ​ខ្លួន មួយ​ឆ្អែត​មួយ​ឆ្អែត ឲ្យ​តែ​គ្រប់​ធួន ពុំ​សូវ​នឹក​ស្ងួន ប្រណី​គេ​ឡើយ ។