ឧបទេស
អ៊ុប៉ៈ-- បា.; សំ. ( ន. ) (ឧបទេឝ) ការពន្យល់, ការណែនាំ, ការឲ្យន័យឲ្យទំនង; ការបញ្ចេះ, ការប្រៀនប្រដៅ : ឲ្យឧបទេស, ធ្វើតាមឧបទេសរបស់គ្រូ ។ ពាក្យប្រៀនប្រដៅរបស់គ្រូអាចារ្យតៗមក : ឧបទេសបុរាណ (ហៅ បោរាណុបទេស ក៏បាន, អ. ថ. ប៉ោរ៉ា--) ។ (ព. កា.) : ឧបទេសបុរាណ ដែលចាស់ព្រេងបាន ពន្យល់ទុកមក គួរបច្ឆាជន គន់គិតរាវរក កុំបីកាន់យក សេចក្ដីព្រាវៗ ។ ម្យ៉ាងថា : ធ្វើការធ្វេសៗ គ្មានឧបទេស ពីគ្រូណាសោះ ច្រើនតែភ្លាំងភ្លាត់ វិបត្តិការនោះ បើពុំដូច្នោះ ក៏គង់មានឆ្គង ។
- អប់រំណែនាំ។