ឧបទ្ទវ
អ៊ុបុ័ត-ទៈវៈ បា.; សំ. ( ន. ) (ឧបទ្រវ) ឧបទ្រព ។ ឧបទ្ទវការណ៍ ឬ--ហេតុ ដំណើរឬហេតុនៃឧបទ្រព, ហេតុដែលនាំឲ្យកើតឧបទ្រព ។ ឧបទ្ទវន្តរាយ ឧបទ្រពនិងអន្តរាយ ឬអន្តរាយដែលកើតអំពីឧបទ្រព ។ ឧបទ្ទវភ័យ ភ័យអំពីឧបទ្រព, ដំណើរខ្លាចឧបទ្រព ។ ឧបទ្ទវភាព ភាពនៃឧបទ្រព ។ ឧបទ្ទវមូល មូលហេតុនៃឧបទ្រព ។ ឧបទ្ទវមោក្ខ ការរួចចាកឧបទ្រព ។ល។