អ៊ុប៉ៈម៉ៃ បា.; សំ. ( គុ. ) (ឧបមេយ) ដែល​គួរ​ឬ​អាច​ប្រៀប​ធៀប​គ្នា​បាន, ដែល​ជា​គូ​គ្នា​នឹង​ឧបមា : សេចក្ដី​ឧបមេយ្យ ។ ប្រើ​ក្លាយ​ជា ឧបមៃយ ក៏​មាន (--ម៉ៃ) ។ ន. សេចក្ដី​ដែល​គួរ​ប្រៀប​ធៀប​គ្នា​បាន, សេចក្ដី​ជា​គូ​គ្នា​នឹង​ឧបមា : អ្នក​ត្បាញ​សំពត់​ចេះ​តែ​ជឿន​ការ​ទៅ​មុខ, យ៉ាង​ណាមិញ; អាយុ​របស់​សព្វ​សត្វ​ចេះ​តែ​លឿន​ទៅ​មុខ ក៏​យ៉ាង​នោះ​ដែរ (សេចក្ដី​ក្នុង​សង្កាត់​ដើម​ជា ឧបមា, សង្កាត់​ចុង​ជា ឧបមេយ្យ) ។ ឧបមេយ្យ​កថា ពាក្យ​ឧបមេយ្យ ។ ឧបមេយ្យជ្ជោតកៈ ឬ ឧបមេយ្យ​វាចកៈ; ឧបមេយ្យត្ថ​និបាត និបាត​សព្ទ​បំភ្លឺ​សេចក្ដី​ឧបមេយ្យ ឬ​ប្រាប់​សេចក្ដី​ឧបមេយ្យ; ប្រើ​ពាក្យ​ថា “ក៏​យ៉ាង​នោះ​ឯង, ក៏​យ៉ាង​នោះ​ដែរ, ក៏​ដូច្នោះ​ឯង, ក៏​ដូច្នោះ​ដែរ” (ព. វ.) ។