អ៊ុប៉ៈរ៉ាច សំ.; បា. ( ន. ) (ឧបរជ្ជ) សម្បត្តិ​ឬ​មុខ​ក្រសួង​របស់​ក្សត្រិយ៍​ឧបរាជ ។ ប្រើ​ជា គុ. ក៏​បាន “ដែល​ជា​របស់​ក្សត្រិយ៍​ឧបរាជ” : មុខ​ក្រសួង​ឧបរាជ្យ, ខេត្ត​ឡើង​ឧបរាជ្យ ។