ឧបសម្បន្ន
អ៊ុប៉ៈស័ម-ប័ន ឬ សំ--ប័ន សំ. បា. ( គុ. ឬ ន. ) (ឧបសម្បន្ន) ដែលបានឧបសម្បទាហើយ; សាមណេរដែលបានឧបសម្បទាហើយ (ភិក្ខុ); បើស្ត្រីជា ឧបសម្បន្នា (ភិក្ខុនី) ។ ព. ផ្ទ. អនុបសម្បន្ន; អនុបសម្បន្នា ។ ឧបសម្បន្នភាព (--បុ័ន-ន៉ៈ--) ភាពជាឧបសម្បន្ន (ភិក្ខុភាព ឬ ភិក្ខុភាវៈ) ។