ឧបោសថ
អ៊ុប៉ោសៈ-ថៈ ឬ--បោសត់; តាមទម្លាប់ថា-បោសុត បា.; សំ. ( ន. ) (ឧបោសធ) សីលសម្រាប់រក្សាជម្រះចិត្ត ។ ព. ពុ. សំដៅអដ្ឋង្គិកសីល (សីល៨) : សីលឧបោសថ, រក្សាឧបោសថ ។ ថ្ងៃសម្រាប់រក្សាឧបោសថសីល (ថ្ងៃសីល) : ថ្ងៃឧបោសថ ។ ការប្រជុំស្ដាប់បាតិមោក្ខរាល់តែកន្លះខែនៃភិក្ខុសង្ឃ (តាមលក្ខណៈក្នុងវិន័យ) : សង្ឃប្រជុំគ្នាធ្វើឧបោសថ; ច្រើននិយាយថា ឧបោសថ៍ (អ៊ុបោស) : ធ្វើឧបោសថ៍; ប្រើជា កិ. ឬ គុ. ក៏បាន : ទៅឧបោសថ៍, ខានឧបោសថ៍; រោងឧបោសថ៍, គ្រែឧបោសថ, ថ្ងៃឧបោសថ៍ ។ ឈ្មោះត្រកូលឬពូជនៃដំរីពួកមួយ : ដំរីឧបោសថ ។ ប្រើជា ឧបោសថៈ ក៏បាន ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ.អ៊ុប៉ោសៈថៈ, ដូចជា ឧបោសថកម្ម ការធ្វើឧបោសថ (នៃភិក្ខុសង្ឃ); ការរក្សាឧបោសថសីល ។ ឧបោសថកាល កាលកំណត់ដែលត្រូវធ្វើឬត្រូវរក្សាឧបោសថសីល (ថ្ងៃឧបោសថ គឺថ្ងៃសីល) ។ ឧបោសថង្គៈ អង្គនៃឧបោសថសីល ។ ឧបោសថតិថី ឬ--ទិន ថ្ងៃឧបោសថ (ឧបោសថកាល) ។ ឧបោសថរតនារាម (--រៈតៈន៉ារ៉ាម) វត្តព្រះកែវក្នុងក្រុងភ្នំពេញសព្វថ្ងៃនេះ ។ ឧបោសថសមាទាន ការទទួលឧបោសថសីល, ការកាន់ឧបោសថសីល ។ ឧបោសថសីល សីលឧបោសថ (លទ្ធិពុទ្ធសាសនា សំដៅអដ្ឋង្គិកសីល; លទ្ធិក្រៅពីពុទ្ធសាសនាសំដៅសីលផ្សេង) ។ល។