ឧប្បត្តិ
អ៊ុប-បុ័ត-តិ ឬ អ៊ុប-ប័ត បា.; សំ. ( ន. ) (ឧត្បត្តិ) ការកើត, ការកើតឡើង; ការចាប់ជាតិ, កំណើត ។ ខ្មែរប្រើជា កិ. ក៏មាន “កើត, ចាប់កំណើត” : អស់ជីវិតទៅឧប្បត្តិជាបុត្រនៃសេដ្ឋី ។ ឧប្បត្តិកថា ពាក្យដែលបណ្តាលកើតឡើង ។ ឧប្បត្តិការណ៍ ឬ--ហេតុ ហេតុដែលបណ្តាលឲ្យកើតឡើង, មូលហេតុ ។ ឧប្បត្តិកេតនៈ ឬ--កេតន៍ (--កែត) ស្រុកកំណើត, ជាតិភូមិ (ហៅ ឧប្បត្តិដ្ឋាន ឬ ឧប្បត្តិភូមិ ក៏បាន) ។ ឧប្បត្តិភាព ភាវៈនៃឧប្បត្តិ ។ល។